Na zijn dood
De begrafenis
Herman is dood, maar zijn bloed stolt niet, waardoor zijn lichaam soepel blijft. Herhaalde pogingen om de ogen te sluiten en de handen in biddende houding te vouwen zijn vruchteloos. Altijd weer openen zijn ogen zich en vallen de handen terug naast zijn lichaam.
Verwonderd over dit onnatuurlijke voeren de dokters Herman terug naar de operatietafel voor onderzoek. Ze stellen de klinische dood vast, maar het lichaampje geeft er geen teken van, waardoor geen toelating gegeven kan worden om het te begraven. Op aandringen van de zieken mag het lichaam nog twee dagen op de ziekenzaal blijven.
De derde dag na zijn overlijden wordt het lichaam naar huis gebracht waar het rust op een tafel die tot praalbed omgevormd is. Elke dag wordt het lichaam door de dokters onderzocht. Na vernieuwd onderzoek wordt toelating gegeven voor de begrafenis. Deze wordt vastgesteld op vrijdag 30 mei 1941.
Een pracht van bloemen en kransen worden afgegeven als blijk van genegenheid en liefde voor het kind. Onophoudelijk stromen mensen toe om een laatste groet te brengen. De dag van de begrafenis blijven de meeste winkels in Merksem gesloten.
Bij het buitenbrengen van het kistje ontstaat er een echte chaos. Een massa mensen wil de kist aanraken met paternosters, zakdoeken, kerkboeken, enz. De politie brengt er zacht en vriendelijk orde in. Achter de lijkwagen volgen tientallen meters weelderige kransen, in volle oorlogstijd! Jozef Wijns, Hermans papa, volgt vergezeld door een menigte ingetogen mannen. Als de stoet in de kerk aankomt, zitten daar reeds meer dan 1000 vrouwen en kinderen. Na de dienst draagt men Herman naar zijn rustplaats op het kerkhof van Merksem.
Vader Jozef Wijns bij zijn opgebaarde zoon
Het eerste graf
Tot op heden
Bloemen bleven toestromen. De verering groeide en stilaan kwamen de mensen tot de overtuiging dat het grafje een genadeoord geworden was. Veel mensen hadden door de voorspraak van Herman bekomen wat ze afsmeekten. Men bracht exvoto's aan en al gauw bleek het grafje te klein. Het gemeentebestuur liet het verplaatsen. Momenteel is de grafplaats bijna 100 m². Vele dankplaten en bloemen sieren het geheel. Vele bedevaarders, zelfs van over de grens, komen naar het graf van Herman om zijn tussenkomst af te smeken.
De ouders van Herman Wijns kregen duizenden brieven van over de hele wereld. Jozef Wijns beantwoordde die allemaal. Tot op heden blijkt het verhaal van Herman Wijns mensen aan te grijpen.